Tynk silikatowy - czym jest? Właściwości, zastosowanie, cena, nakładanie

Tynk silikatowyTynk silikatowy to obok tynku silikonowego, mineralnego, akrylowego oraz rozmaitych, często stosowanych hybryd, jeden z najpopularniejszych tynków cienkowarstwowych. Do jego cech charakterystycznych należy specyficzny skład chemiczny oraz łatwo zróżnicowana faktura. Jakie właściwości oraz zastosowania posiada tynk silikatowy?

Czym jest tynk silikatowy? Jak powstaje

Tynki silikatowe należą do tynków krzemianowych. Ich spoiwem jest wodne szkło potasowe, uzupełnione odpowiednimi żywicami syntetycznymi. Takie zestawienie składników pozwala na osiągnięcie pożądanej paro-przepuszczalności, dzięki której silikaty mogą być z powodzeniem stosowane zarówno w towarzystwie styropianu, jak i wełny mineralnej. Wiązanie z warstwą zaprawy klejowej lub innym docelowym podłożem jest wyjątkowo mocne, ze względu na zachodzącą podczas kontaktu reakcję chemiczną. Tynki silikatowe reagują ze składnikami mineralnymi zastosowanego podłoża, w otoczeniu zawartego w powietrzu dwutlenku węgla. Wodne szkło potasowe zastosowane jako spoiwo jest wysoko alkaliczne, dzięki czemu w trakcie procesu wiązania reaguje ze wszystkimi składnikami powietrza - zarówno związkami mineralnymi, jak i CO2.

Właściwości tynku silikatowego

Tynki silikatowe mają bardzo dobre właściwości paroprzepuszczające, a po nałożeniu wykazują dużą odporność na korozję. Powstała w ten sposób powłoka elewacyjna posiada optymalne parametry mechaniczne, przez co sprawdza się w wielu różnych systemach ociepleń. Warto jednak pamiętać, że jako tynki krzemianowe, tynki silikatowe mogą być nakładane jedynie na podłoża mineralne. Wymagają również zapewnienia odpowiednich warunków na etapie aplikacji oraz podczas wiązania. Proces nakładania musi odbywać się w stosunkowo wysokiej temperaturze - minimum 10 stopni Celsjusza, ale nie więcej, niż 25. Konieczne jest także uwzględnienie odpowiedniej wilgotności powietrza, która może wynieść maksymalnie 80 proc. W przypadku zbyt niskiej temperatury, czas schnięcia ulega wydłużeniu - prawidłowe związanie tynku z podłożem jest w takich warunkach znacząco utrudnione. Tynki silikatowe sprzedawane są w formie gotowej masy, którą przed użyciem należy wymieszać.

Zastosowanie tynku silikatowego

Tynk silikatowy wykorzystywany jest do tworzenia cienkowarstwowych, ochronnych i dekoracyjnych wypraw tynkarskich po zewnętrznych stronach budynków. Zastosowanie tynku silikatowego pozwala na wykonanie solidnej, ozdobnej i estetycznej powłoki o praktycznie dowolnej fakturze. Powszechnie stosuje się go w systemach dociepleń, wykonywanych w technologii ocieplania bezspoinowego. Tynk sprawdza się także na równych, we właściwy sposób przygotowanych podłożach mineralnych. Dotyczy to zarówno tynków cementowych czy cementowo-wapiennych, jak i betonu. Tynki silikatowe bardzo dobrze spełniają swoją rolę w miejscach szczególnie narażonych na występowanie korozji biologicznej. Aspekt ten pozostaje nie bez znaczenia w przypadku domów zlokalizowanych niedaleko terenów podmokłych, jezior czy rzek, bądź też w pobliżu parków oraz innych obszarów zielonych. Krytyczne położenie budynku znacząco sprzyja powstawaniu niekorzystnych zjawisk, dlatego obiekt zwykle wymaga odpowiedniego zabezpieczenia. Tynki silikatowe utwardzają się pod wpływem dwutlenku węgla, dzięki czemu stosowane są również w rejonach przemysłowych.

Zalety tynku silikatowego

Do najważniejszych zalet tynku silikatowego należy duża odporność na porastanie, czynniki atmosferyczne oraz zabrudzenia, a także niezwykle ceniona trwałość. Cechy te wynikają z obecności prasowanego szkła wodnego oraz silnie zasadowego odczynu, który przeciwdziała osiadaniu glonów, alg, pleśni czy grzybów. Tynki silikatowe są odporne na kurz, a także łatwo zmywalne. Do ich niewątpliwych atutów należy również spora elastyczność. Umożliwia ona wykonanie powłoki o zróżnicowanej, a zarazem wyjątkowo estetycznej fakturze. Elastyczność pozostaje nie bez znaczenia zwłaszcza w procesie renowacji obiektów zabytkowych. Doskonała paroprzepuszczalność sprawia, że tynki silikatowe mogą z powodzeniem konkurować z właściwościami tynków mineralnych. Producenci często uzupełniają swoje masy różnego rodzaju wypełniaczami i kruszywami, dzięki czemu gotowy tynk silikatowy zyskuje dodatkowe zalety. Wzbogacany produkt cechuje się zwykle lepszą przyczepnością, zwiększoną odpornością na wilgoć czy większym zróżnicowaniem kolorystycznym.

Wady tynku silikatowego

Tynki silikatowe posiadają niestety kilka wad, przez które zwykle klasyfikowane są nieco gorzej od innych tynków dostępnych na rynku. Ich nakładanie wymaga od wykonawców dość dużych umiejętności oraz niemałej sprawności ruchowej, w związku z czym niewielu fachowców decyduje się na częstą pracę z tym materiałem. Nieprawidłowe nałożenie tynku silikatowego może spowodować trudne do usunięcia uszkodzenia lub zniszczenia, a tym samym doprowadzić do sporych strat oraz konieczności rozpoczęcia prac od początku. Problemem jest także ograniczona dostępność kolorów. Początkowo tynki silikatowe dostępne były jedynie w odcieniach pastelowych - obecnie technologia pozwala na poszerzenie tej palety do ok. 300 odcieni, jednak wciąż są to przede wszystkim jasne barwy.

Problematyczne bywa też barwienie. Aby uzyskać trwały i estetyczny kolor, należy pokryć tynk silikatowy specjalnym barwnikiem mineralnym. Wysokiej jakości pigmenty są niestety dość kosztowne. Stosowanie tańszych zamienników może się natomiast okazać ryzykowne, z uwagi na zwiększoną podatność na promieniowanie ultrafioletowe. Nie bez znaczenia pozostają warunki atmosferyczne podczas wykonywania prac z tynkiem silikatowym. Konieczne jest przeprowadzenie robót wyłącznie podczas pory bezdeszczowej, w optymalnej temperaturze oraz przy ustalonej wilgotności powietrza. Jeżeli warunki te nie zostaną spełnione, wystąpić mogą zmiany we właściwościach chemicznych produktu i tynk nie zdoła się prawidłowo zawiązać. Niepożądane zmiany w jego strukturze wywołują zarówno opady, jak i nadmierne promieniowanie słoneczne.

Ile kosztuje tynk silikatowy?

Na koszty tynku silikatowego wpływa kilka określonych czynników. Zazwyczaj im większa granulacja, tym większe zużycie masy. Na położenie tynku na powierzchni 1m2 o grubości jednego milimetra trzeba zwykle zastosować około 1,5 kilograma materiału. W przypadku tynku o granulacji 2.0, ilość zużycia musi zostać podwojona, przez co wyniesie już 3 kg. Analogicznie, tynki o granulacji 3.0 wymagają zastosowania ponad 4 kg. Na podstawie tych danych określić można przybliżone koszty materiału. Nie bez znaczenia pozostaje jednak skład chemiczny tynku silikatowego - dobrej jakości produkt powinien zapewniać wysoką elastyczność i odporność na porastanie, a także wytrzymałość na uszkodzenia mechaniczne oraz zabrudzenia. Cena za 25 kg masy w jednym opakowaniu wynosi zwykle ok. 100 złotych.

Jak prawidłowo nakładać tynk silikatowy?

Przed użyciem tynku silikatowego, należy bardzo dokładnie wymieszać całą zawartość opakowania. Najlepiej wykorzystać w tym celu profesjonalną mieszarkę lub wiertarkę wolnoobrotową, wyposażoną w odpowiednie mieszadło koszykowe. Po uzyskaniu masy o jednorodnej konsystencji, należy przerwać mieszanie - aby uniknąć ryzyka nadmiernego napowietrzenia. Tak przygotowany tynk silikatowy należy równomiernie rozprowadzić, najlepiej długą pacą ze stali nierdzewnej. Uzyskana warstwa powinna być stosunkowo cienka. Nadmiar tynku należy usunąć, pozostawiając warstwę o grubości zawartego w masie kruszywa. Zebrany materiał można wciąż wykorzystać, po prostu ponownie go mieszając. Aby uzyskać pożądaną strukturę zaprawy, należy zatrzeć nałożony tynk plastikową, płaską pacą. W zależności od struktury tynku, działanie to powinno być wykonane zgodnie z instrukcją zamieszczoną na opakowaniu. Pacę należy naciskać stosunkowo delikatnie, starając się operować na powierzchni całej elewacji w równomierny sposób. Lepiej unikać błędów podczas przygotowywania podłoża i nakładania tynku - mają one niebagatelny, bezpośredni wpływ na trwałość elewacji oraz jej ostateczny wygląd.

Komentarze